Bij een familieopstelling maak je gebruik van een:

1. Begeleider
2. Vraagsteller
3. Representant(en)

De begeleider leidt de opstelling en heeft weet van de vraag van de vraagsteller. De vraagsteller kiest de representanten die gaan staan voor wat de begeleider aangeeft. Dit kan een vader, moeder, kind, personen zijn, maar ook andere elementen zoals emoties, de oorlog, een land, de kerk, liefde, warmte.

De begeleider of de vraagsteller stelt de representanten op, zet ze in de ruimte, en die gaan zich verbinden met waar ze voor staan. Dat wil zeggen dat ze gaan voelen voor diegene. Ze krijgen informatie door doormiddel van gevoelens en soms gedachten of zelfs beelden. Iedereen kan dit, je hebt hier geen speciale gave voor nodig.

Door deze informatie komt er meer inzicht in de manier hoe jij hebt gereageerd op je familiesysteem. Men kan nu gaan kijken naar waar jij bent vast gelopen en uit balans bent geraakt.

Als dit ervaren is kan de volgende stap gemaakt worden door te gaan kijken naar welke wetmatigheden hersteld mogen worden. En dit doet men door het uitspreken van helende zinnen naar elkaar, ingegeven door de begeleider bijvoorbeeld: “Jij bent mijn moeder, ik ben je dochter” (ordening) hierdoor worden de verhoudingen naar elkaar duidelijk en komt er op den duur rust.

Wat men te zien krijgt in een opstelling is altijd met betrekking tot de vraag van de vraagsteller en wordt uitvergroot weergegeven.

Een familiesysteem is uiterst gevoelig en kwetsbaar. Alles wat men te zien krijgt dient met vertrouwen te worden behandeld en met privacy te worden bewaakt. De uitwerking van een opstellingen kan weken tot maanden duren en komt het meest tot zijn recht als er de eerste zes weken niet over gesproken wordt, zodat de energie zijn weg kan vinden.